-
1 sprzeczność
- ci; -ci; gen pl; -ci; f* * *f.1. (= niezgodność) contradiction; discrepancy ( pomiędzy czymś a czymś between sth and sth); inconsistency ( z czymś with sth); sprzeczność interesów conflict of interests; wewnętrzna sprzeczność self-contradiction; być w sprzeczności z czymś run counter to sth, contradict sth; być w sprzeczności z konwenansami run counter to conventions; stać w sprzeczności z czymś be out of line with sth, be at variance with sth, be in contradiction to sth.2. log. contradiction, contrariety; prawo sprzeczności law of contradiction.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > sprzeczność
Перевод: с польского на английский
с английского на польский- С английского на:
- Польский
- С польского на:
- Английский